We gaan op bezoek in Denemarken, een land dat 1.5 keer groter is dan België maar met de helft aan inwoners geen rekening houdend met Groenland en de Faröer eilanden, het grenst zowel aan de Noordzee als aan de Oostzee met 7300km kustlijn, het heeft een populaire koningin en 2 volksliederen, eentje voor het land en eentje voor de monarchie.
Wij vliegen er naar toe met SN Brussels en landen op de verrassend grote luchthaven van Kopenhagen.
Het is wat zoeken naar onze bus die ergens op een parking op ons wacht en we mogen niet klagen want het is een dubbeldekker, een 78-seater voor ons gezelschap van 20.
Denemarken is net als alle andere Scandinavische bestemmingen niet goedkoop en dat mogen we al direct ondervinden als we op zoek gaan naar een eerste lunchgelegenheid. Voor een broodje en een koffie betaal je een smak Deense Kronen.
Na de middag is er een begeleide rondleiding met een Vlaamse jongedame die in Denemarken de liefde vond en er haar nieuwe thuis van maakte.
We bezoeken de traditionele hoogtepunten zoals de zeemeermin, zowat het bekendste beeldje van Kopenhagen, Amalienborg waar de koninklijke familie onderdak vindt maar dat nu in de steigers staat en de militairen die er de wacht optrekken in hun operette pakjes, diverse parken en het peperdure
opera gebouw dat door Maersk Line gefinancierd werd. En natuurlijk Nyhavn dat kleurrijke en fotogenieke plekje aan de haven dat op iedere toeristenfolder van Kopenhagen prijkt en het stikt er van het volk, de terrasjes zitten eivol.
We hebben wat blauwe lucht en zon en een nieuwe chauffeur, Zik, een Bosniër die hier na de perikelen ginder zijn toevlucht zocht en vond. We verlaten Kopenhagen langs Valby voor een korte fotostop aan de Olifantenpoort uit 1901 van de Carlsberg brouwerijen.
We rijden naar Roskilde naar de kathedraal waar sinds de 15e eeuw alle leden van de Koninklijke familie een laatste rustplaats vonden. Het ene monumentale graf is al wat luisterrijker dan het andere. De kathedraal is in de loop der jaren verschillende keren uitgebreid om aan iedere telg de plaats te kunnen geven die hij/zij verdiende en dat zijn er toch nogal wat.
”Van de gesel der Noormannen verlos ons Heer” lange jaren ging een groot deel van de West Europese bevolking naar de kerk met die bede en in het Vikingschip museum in Roskilde liggen een paar van die schepen waarmee die knapen onder meer onze kusten teisterden. Ze werden in 1097 tot zinken gebracht in een fjord ter verdediging van de toegang en terug opgevist in 1962 en die staan te pronken in een overdekte hangar. En ze hebben hier ook nog enkele gereconstrueerde exemplaren waar tochtjes mee op zee worden georganiseerd. Leuk detail is dat die nieuwe dingen op dezelfde manier en met dezelfde werktuigen in mekaar gestoken worden als destijds.
Slot Egeskov is een van de best bewaarde waterburchten van Europa uit de Renaissance, het huidig slot werd gebouwd in 1554 en het wordt nog steeds bewoond door de eigenaars. Die hebben het kasteel en het ganse domein, prachtige tuinen, opengesteld voor het publiek en er zowaar een pretpark van gemaakt. De eigenaar Graaf Michael Ahlefeldt is een verzamelaar en ziet het net iets groter dan een collectie sigarenbandjes. Het kasteel bulkt van de jachttrofeeën, mode uit de 19e eeuw, miniaturen en antiek speelgoed. En op het domein verspreid, staat een indrukwekkende collectie old timers en classic cars, Harley Davidson moto’s en bromfietsen, fietsen van 1860 tot vandaag en zelfs 8 antieke vliegtuigen.
Vandaag komt het kind in iedere volwassene boven want we bezoeken Legoland.
Maar eerst maken we een ommetje en een stop in het plaatsje Jelling. Daar staan een paar runenstenen uit de 10e eeuw die sinds 1994 op de Wereld erfgoedlijst van UNESCO prijken. De oudste en de kleinste is van Koning Gorm de Oude ter ere van zijn vrouw Thyra en de grootste van zijn zoon Harald Blauwtand ter ere van zijn ouders, zijn verovering van Denemarken en Noorwegen en zijn bekering tot het Christendom. Het is ook de eerste verwijzing naar het land Denemarken in de geschiedenis.
De stenen staan goed beschermd tegen weer en wind en vandalen in glazen containers vlak bij het kerkhof van Jelling en dat is zo mooi onderhouden dat je bijna met plezier zou uitkijken naar de dag dat je hier zou mogen liggen.
En dan Legoland. Als meest bezochte toeristische attractie van Denemarken moet het enkel Kopenhagen laten voorgaan, het opende in 1968 en het was uiteraard bedoeld om de verkoop van de bekende bouwblokjes te promoten, maar ondertussen zijn er al Legoland parken in de UK, Duitsland, Malaysia, Californië en Florida en zijn er gepland in Dubai, Japan en Korea. En het moet gezegd het is echt wel leuk. We zijn er als de deuren open gaan en de massa volk die er voor staat te drummen is het duidelijk bewijs van de voortdurende populariteit. Het Miniland gedeelte spreekt het meest tot de verbeelding want het behelst een hele reeks bekende steden en monumenten die gebouwd zijn met enkele miljoenen blokjes. Het jonge grut kan zijn hartje ophalen in de verschillende Thema gedeeltes, zoals de Far West of de Piraten. De stichter Ole Kirk Christiansen kwam op met de naam Lego van het Deense ”leg godt” wat zoveel betekent als ”speel goed”. Niet slecht geboerd voor een man die van pure miserie met de verkoop van wat houten speelgoed begon.
We zijn ondertussen verzeild geraakt op Jutland, een schiereiland van het Europese vasteland, waarbij het noordelijke deel aan Denemarken toebehoort en het zuidelijke deel aan de Duitse deelstaat Sleeswijk-Holstein. Hier speelt de agrarische sector duidelijk de eerste viool. Heel opvallend en typerend zijn de uitgestrekte velden met allerlei graangewassen en weilanden, de ontelbare ronde punten in het verkeer en de talloze wind turbines die overal in het landschap aanwezig zijn.
We bezoeken Trapholt, sinds 1988 een museum voor moderne kunst met een vaste collectie van beeldende en toegepaste kunst. Een bijzonder kunstwerk waar ze nogal trots op zijn hier is het zomerhuis van de beroemde architect Arne Jacobson een project van 1970, een kubus van 10m² waarbinnen een woning gemodelleerd kon worden naar eigen smaak. Goed gevonden maar het sloeg destijds niet aan bij het grote publiek.
In het museum vindt je Kunst met een grote ”K” je vindt er ook een creatie van Walter van Beirendonck, en ik onthoud mij zeer wijselijk van verdere commentaar.
In het stadje Kolding bezoeken we het Koldinghus, een kasteel waarvan de oorsprong teruggaat tot de 13e eeuw en over de jaren dienst deed als fort en Koninklijke residentie.
Een hevige brand in 1808 vernielde het zo goed als helemaal, mogelijk door een contingent Spaanse soldaten die de Scandinavische wintertemperaturen maar matig konden appreciëren. Pas in 1991 werd het heropgebouwd.
De zon laat het afweten, het is grijs en kil. Er staat niet zo heel veel op het programma vandaag, we rijden naar het noorden dwars door Jutland en we stoppen in Esbjerg. Behalve dat het een havenstad is aan de westkust van Jutland is het trots op de 9m hoge beelden aan de kust. ”Mensen bij de Zee” , 4 zittende, witgekleurde manskerels die uitkijken over de zee. Nog een stop aan de vuurtoren van Lyngvig en dan gaan we verder naar Skorping ons doel voor vandaag.
De zon schijnt en de lucht is blauw. We rijden naar het uiterste puntje van Denemarken in Skagen waar de Noordzee en de Oostzee mekaar ontmoeten. Het is een hele rit. Skagen is een zeer populaire bestemming voor toeristen en dus loopt er heel wat volk rond. En het is inderdaad een mooi en kleurrijk stadje. We lunchen in stijl met een ”smorrebrod” uit het vuistje en een ”coffee to go”.
In Grenen, de uiterste punt waar Sagerrak en Kattegat tegen mekaar botsen zie je daadwerkelijk de zee schuimen. Het had wel iets meer schuim mogen zijn voor de foto maar daar beslist alleen Moeder Natuur over.
Resten van de Duitse Atlantikwal zijn hier ook nog zichtbaar. Ook in de eerste Wereldoorlog was dit het toneel van een massale zeeslag tussen de Britse en Duitse Marine die geboekstaafd staat als de ”Slag bij Jutland”.
De sterke zeewind zorgt ook voor wat ze hier de ”wandelende duinen” noemen en wij wandelen naar de Tilsandede Kirke of de verzande kerk hoewel het eerder lijkt alsof de duin in een grote cirkel rond de kerk wandelde.
Vandaag rijden we terug naar Kopenhagen. We stoppen in Aarhus voor een bezoek aan den Gamle By of ”de Oude Stad”. Een origineel openlucht museum van 75 historische gebouwen die hier werden verzameld. Het museum personeel loopt hier rond in antieke plunjes die helemaal de sfeer weergeeft van een levende en bewoonde stad. Eigenlijk zijn de huizen de publiekstrekker maar sommige interieurs zijn helemaal aangekleed met het meubilair van de tijd. Heel mooi.
Hans Christiaan Andersen en Denemarken zijn onlosmakelijk met mekaar verbonden en in Odense bezoeken we zijn ouderlijk huisje dat helemaal is geïntegreerd in een museum dat aan zijn leven en werken gewijd is, ook de tijd waarin hij leefde van 1805 tot 1875. Hij was een graag geziene gast in veel koningshuizen en hij reisde veel en overal waar hij ging had hij een lange koord bij zich, die hij wou gebruiken ingeval van brand om te ontkomen. De zoon van een arme schoenmaker die het schopte tot de man wiens sprookjes wereldwijd in meer dan 125 talen vertaald werden. Minder bekend is dat hij ook 14 romans, 50 toneelstukken en een 1000-tal gedichten schreef. Daarnaast krijgen we nog een rondleiding in de stad op de plekken die voor hem van speciale betekenis zijn geweest. Ondanks zijn succes bleef hij ongetrouwd en eenzaam.
Onze vlucht naar Brussel is in de late namiddag en dus zijn we vrij tot de bus ons om 15h komt oppikken om ons naar de luchthaven te brengen. Wij vullen die tijd naadloos in met een wandeling door de autovrije winkelstraten, enkele kerken die hun deuren open hebben en waarvan er in eentje een geweldig orgelconcert weerklinkt en relaxen in een van die mooie en goed onderhouden parken die Kopenhagen rijk is.
Denemarken is geen goedkope bestemming, geen enorme WOW reiservaring maar gewoon een leuk reisje in een gezellig land. We hebben in totaal ongeveer 1600km afgelegd in Denemarken van en naar ”wonderfull, wonderfull Kopenhagen”.
